Pionowe pęknięcie korzenia zęba – leczenie u stomatologa
Pionowe złamanie korzenia zęba należy do najtrudniejszych przypadków, w jakich potrzebna jest pomoc chirurga dentysty. Zazwyczaj do takiego problemu dochodzi na skutek dużego zepsucia kości. Jest to konsekwencją obecności chorób przyzębia, wad zgryzu lub niszczenia zębów poprzez erozję lub abrazję. Korzenie są wtedy słabe i z tego powodu są silniej wrażliwe na uszkodzenia. Pionowe złamanie może pojawić się też w wyniku komplikacji leczenia kanałowego i zazwyczaj dotyczy trzonowych zębów w szczęce oraz przedtrzonowców – w żuchwie.
Dostrzeżenie złamania pionowego nie jest zbyt łatwe. Niekiedy nawet zdjęcie RTG nie uwidacznia dobrze miejsca pęknięcia, ze względu na co ciężko zobaczyć kłopot. Rzecz jasna stomatolog dołoży wszelkich starań, by, przedstawić prawidłową diagnozę i efektywnie usunąć problem. Świadczyć o tym, że problemem jest pionowe złamanie może nieprzyjemny ból zależny od zimna i ciepła albo nacisku przy nagryzaniu. Zlekceważenie złamania może poskutkować powstaniem przetoki.
Leczenie stomatologiczne tego problemu wlicza się do trudnych oraz z reguły kończy się wyrwaniem zęba. Najistotniejszym etapem jest odpowiednia diagnoza, dzięki czemu stomatolog będzie miał pogląd, czy może na to zaradzić. Należy zwrócić uwagę na samą profilaktykę wystąpienia złamania pionowego. W tej sytuacji o wiele prościej przeciwdziałać, usuwając schorzenia przyzębia oraz dbając o higienę, niż leczyć nie usuwając zęba. W czasie leczenia kanałowego lekarz endodonta robi co w jego mocy, aby nie doszło do powikłań.
Podstawowym etapem aplikacji mostu protetycznego są szczegółowe badania diagnostyczne oraz przystosowanie zębów. Kiedy dentysta zobaczy ubytki, zęby będą musiały być uprzednio wyleczone. Jeśli nie ma żadnych przeciwwskazań, stomatolog stosuje znieczulenie i przygotowuje zęby szlifując je, by mogły służyć jako filary protetycznego mostu. Zabieg szlifowania wykonywany przez dentystę jest bardzo oszczędny oraz nie uszkadza struktury zębów. Po oszlifowaniu zębów, dentysta wykonuje konieczne wyciski, dzięki którym dopasuje most {protetyczny} do warunków zgryzowych. Na czas przygotowania właściwego mostu, stomatolog aplikuje most tymczasowy, by osłaniał filary. Na ostatnim etapie aplikowania protetycznego mostu, stomatolog dopasowuje kształt mostu i sprawdza jego szczelność. Jeżeli wszystko gra, a pacjent jest zadowolony, stomatolog zakłada most na stałe.
